از گذشته تا کنون از عسل در درمان بسیاری از بیماری ها استفاده شده است. مهمترین خاصیت عسل ، ضد میکروب بودن آن است.
مهمترین خاصیت عسل ، ضد میکروب بودن آن است. در
حالی که عسل یک ماده کاملاً خوراکی است و بایستی محیط خوبی برای پرورش میکروب ها
باشد ، ولیکن میکروب ها در معرض عسل نابود شده و اجساد آنها نیز به مرور از بین می
رود
انواع عسل
پس عسل‌های موجود در بازار را می‌توان به 3 نوع
اصلی تقسیم کرد:
عسل طبیعی: عسلی که زنبور با مکیدن شهد گل‌ها تولید می‌کند.
عسل غیرطبیعی: عسلی که زنبور با مکیدن شربت آب شکر یا
شیره میوه تولید کرده باشد.
عسل تقلبی: عسلی که یک فرد متقلب از شیره قند، شیره ذرت یا
با بعضی میوه‌ها بدون دخالت دادن زنبورها درست کرده باشد.
نحوه نگهداری و تشخیص عسل سالم
استفاده از ظرف فلزی ممنوع: عسل محصول فسادناپذیری است که خاصیت باکتری‌کشی
دارد؛ پس فاسد نمی‌شود.
نگهداری عسل حتی برای کوتاه مدت در دمای بالای
32 درجه سانتی‌گراد، رنگ، طعم و خاصیت آنزیم‌ها‌ی آن را تغییر می‌دهد.
در ترکیب عسل مقدار زیادی اسید وجود دارد. برای
همین اگر عسل‌تان را در ظروف فلزی نگه دارید، هم ظرفتان خرده می‌شود و هم رنگ، بو
و طعم آن تغییر می‌کند، پس حتما عسل را در ظروف شیشه‌ای یا پلاستیکی نگه دارید.
رطوبت، دشمن عسل است. عسل را در جای مرطوب نگه
ندارید، در ضمن قاشق خیس را در ظرف عسل فرو نبرید چون باعث رقیق و نامرغوب شدن آن
می‌شود.
عسل در دمای بالای 25 درجه سانتی‌گراد یا زیر 5
درجه سانتی‌گراد «شکرک» می‌زند. برای کسب اطلاعات بیشتر درباره شکرک‌زدن عسل به
قسمت عسل تقلبی مراجعه کنید.
وجود ذرات خارجی مثل گرد و غبار، ذرات موم و...
در عسل باعث تسریع عمل شکرک زدن آن می‌شود.
اگر عسل تان شکرک زد، نگران نباشید. شما می‌توانید
به راحتی و با قراردادن شیشه عسل درون یک ظرف آب‌‌جوش آن را حرارت دهید و به حالت
اولش برگردانید.
اما اگر یک ماه بعد دیدید که دوباره همان عسل
شکرک زده ـ به خاطر متبلور شدن دانه‌‌های شکر ـ به راحتی نمی‌توانید با انجام کار
دفعه قبل آن را به حالت مایع درآورید.
عسل‌های پاستوریزه که در حرارت بالا جوشیده و به
صورت صنعتی بسته‌بندی می‌شوند، اصلا شکرک نمی‌زنند و رسوب هم نمی‌کنند.
در عوض به علت حرارت زیاد، بسیاری از خواص آن کم
می‌شود؛ یعنی درصدی از اسیدهای آمینه، دیاستاز مثبت و بعضی ویتامین‌های عسل از بین
می‌رود.
عسل از سالم‌ترین خوراکی‌هاست، به شرطی که از
اول سالم به عمل آمده باشد چون در بعضی مناطق زنبورها از گل گیاهان سمی شهد می‌مکند
یا از شهد گیاهانی که سمپاشی شده‌اند، استفاده می‌کنند که نتیجه آن تولید عسل
نامرغوب یا حتی سمی است.
حواستان باشد عسلی که بوییدن آن شما را به عطسه
بیندازد، خوردنش مستی و سکر بیاورد یا چشیدنش گلو را بسوزاند، عسل نامرغوبی است که
باید از خوردنش پرهیز کرد.